از گذشته های دور انسان به فکر ساخت سرپناهی امن و بدور از هرگونه خطر بوده است . اول بار دیوار و سقف خانه ها از جنس چوب و کاه گل بودند ، و تا سال ها ساخت و ساز بنا ها از این روش تبعیت می نمود تا اینکه در ایران آجر ، تیر آهن و سیمان رواج یافته و کم کم استفاده از این مصالح در کشور نهادینه گردید . و به عبارت بهتر اولین ساختمان هایی که با نقشه ، محاسبات و بر اساس مباحث سازمان نظام مهندسی ساخته شدند به کمک همین مصالح بودند ، بدین صورت که برای تیر و ستون ساختمان ها از تیر آهن با سایز های متفاوت استفاده می شد و به عنوان سقف هم با کنار هم قرار دادن تیر آهن ها و پر نمودن فضای آنها توسط آجر و ملات مخصوص به خود که عمدتا از گچ تشکیل میگردید سقفی تحت عنوان طاق ضربی ایجاد گردیده که روی سقف توسط متریال ای نظیر قیرگونی یا ایزوگام ایزوله میگردد و زیر این نوع سقف توسط یک لایه 2 سانتی گچ پوشیده می شد ، در آن زمان هنوز چیزی تحت عنوان سقف کاذب تعریف نشده و رواج نیافته بود ، برای سال های متمادی این سیستم سقف به دلیل آسانی  در دسترس بودن مصالح رواج یافت که همین چند سال قبل منسوخ گردید و جای خود را به سیستم های سقف بهینه تری داد .

پس از سیستم طاق ضربی به دلیل راحتی پیمانکاران و قیمت تمام شده ارزان همچنین نیاز به مصالح و تجهیزات در دسترس ، سقف تیرچه و بلوک در ایران به شدت مطرح گردید به طوری که درصد قابل توجهی از بنا های ساخته شده در استان های سراسر کشور با همین سیستم سقف تیرچه بلوک ساخته شده اند .

نحوه کار این نوع سقف به این شکل است : با توجه به بار زنده محاسبه شده تیرچه ها در فواصل معین کنار یکدیگر قرار گرفته و میان آنها توسط مصالح پر کننده مانند بلوک سیمانی سقفی ، بلوک سفالی و یونولیت پر می شود تا از هدر رفتن بتن در زمان بتن ریزی جلوگیری شود ، از مزایای تیرچه و بلوک می توان به یکپارچه بودن آن پس از بتن  ریزی و تحمل مقدار بار زنده و مرده قابل توجه اشاره نمود . لازم به ذکر است که میزان فولاد مصرفی در این سقف نسبت به طاق ضربی به صورت قابل توجهی کاهش می یابد که در نتیجه هزینه های تمام شده هم کاهش می یابند . در سطح سقف تیرچه بلوک هم پس از کف سازی از متریال ایزولاسیون استفاده می گردد و در زیر سقف تیرچه بلوک بسته به اینکه مصالح پر کننده از چه نوع باشد متفاوت است ، اگر بین تیرچه ها بلوک سفالی باشد زیر سقف با اندود گچ سطح صافی می باید و در صورتی که بین تیرجه ها از یونولیت استفاده گردد که این روش هم در ایران رواج چشم گیری یافته است باید به 2 صورت عمل زیر کرد زیرا گچ با یونولیت چسبندگی مناسبی ندارند .

اول اینکه در زیر سقف با رابیتز یک سطح صاف تشکیل میشود تا بتواند کچ را بر روی خود نگه دارد ، دوم روش ایدالی است که نتیجه بسیار بهتر از روش اول را دارد و آن استفاده از سقف کاذب کناف می باشد ، از مزایای این روش تمیز تمام شدن کار و امکان دکوراتیو نمودن سقف کاذب است که اگر بخواهیم نتیجه یکسانی با استفاده از رابیتز گرفت در برخی طرح ها امکان پذیر نیست و در برخی موارد دیگر کاری بس مشکل می باشد .